Niekiedy zdarzają się graniczne, albo po prostu bardzo trudne doświadczenia, takie jak różne formy nadużyć, podczas których część nas odchodzi. Często po to, by zachować siebie nienaruszoną. Jednak człowiek, który stracił część siebie odczuwa pustkę, wyrwę, niemoc. Niekiedy przejawia się to brakiem poczucia sensu, kierunku życia, który nie jest podążaniem za kimkolwiek ale jest wiernością własnej prawdzie. Bywa i tak, że w czasach dziecięcych, podczas dorastania, nie było miejsca dla człowieka, tego kim jest i jak się przejawia. I część tego kim człowiek jest odeszła. Odzyskanie wymaga specjalnych warunków, uświęconej przestrzeni, by w asyście opiekuńczych duchów zawołać co Twoje, ale – obecnie – utracone.
Odzyskanie utraconej lub utraconych części siebie to powrót do domu, pełni, odpowiedź na tęsknotę, głód. To wolność bycia i tworzenia własnej rzeczywistości bez konieczności reagowania na ból, pustkę lub inne pieśni ciemności takie jak wstyd, lęk.
Wyruszymy w szacunku do siebie i innych. Ta praca wymaga miłości, zdrowej dyscypliny, uważności, zaangażowania z tym co intymne, delikatne i pełne mocy. To praca w szacunku do granic swego ciała oraz ciał innych osób.
To dobry zwyczaj, by informować osoby, które udzielają Ci profesjonalnego wsparcia o znaczących wydarzeniach ze swego życia. Jeśli jesteś w procesie terapeutycznym albo korzystasz z jakiejkolwiek innej formy pomocy (na przykład psychiatrycznej), która Tobie służy, poinformuj proszę wspierającą Cię osobę o zamiarze udziału w warsztacie. I poinformuj proszę mnie jeśli korzystasz teraz z profesjonalnego wsparcia (w ostatnim punkcie formularza zgłoszeniowego). Udział w warsztacie może wywołać silne pobudzenie i wymagać sporej ilości czasu na integrację po jego zakończeniu. Rozpoznaj również, że udział w warsztacie wymaga pewnej formy stabilności, oparcia w tym co opiekuńcze i ochraniające w Tobie. Profesjonalna terapia wspiera szamański proces odzyskiwania utraconej części siebie. Jeśli zechcesz możesz również poinformować bliskie Ci osoby, którym ufasz, że wybierasz się odzyskać utraconą część siebie i możesz potrzebować wsparcia, wysłuchania lub po prostu obecności gdy wrócisz do siebie.
Warsztat nie jest terapią, nie jest psychologiczną pracą polegającą na realizacji celów, afirmowaniu, zmienianiu siebie. To również nie jest praca nad traumą ale uwolnienie się od traumy, by przy pomocy szamańskich narzędzi uczynić przestrzeń dla utraconej lub utraconych części siebie. Wtedy może nastąpić powrót do siebie, w autentyczności. Na czas warsztatu potrzebujesz przestrzeni spokoju, ale również takiej, w której będzie miejsce na zabawę i relaks – zwłaszcza jeśli powracająca część jest młoda i od dawna nie jesteście przy sobie. To przestrzeń bycia blisko serca, ciała, siebie, swojej intencji.
W warsztacie mogą brać udział pary.
Aby praca odzyskania dopełniła się, potrzebne jest odosobnienie – na czas warsztatu zalecane jest zrezygnowanie z telefonu i internetu (lub ograniczenie ich do niezbędnego minimum). Niezbędne będzie oddalenie się od opowieści innych, by zadbać o wyciszony umysł i przestrzeń dla ducha. To warsztat dla osób, które mogą i chcą się zaangażować. Dać sobie przestrzeń i czas, czułość, to co święte. Tego wymaga odzyskanie utraconej części siebie: potrzebujesz mieć czysto w intencji i serce ochronione.
Pracujemy w trzeźwości – bez przyjmowania substancji zmieniających świadomość.
Narzędzia pracy: ceremonia szamańska, rytuał, bioenergetyczna relaksacja i ożywianie ciała, ITO – czyli Intuicyjny Taniec Opowieści (jeśli potrafisz wykonać najmniejszy ruch ciała to znaczy, że potrafisz tańczyć ITO), podróże szamańskie przy dźwięku bębna, ceremonia pieśni, inne.
Podczas warsztatu otrzymasz zadania do wypełnienia. Będą intymne i osobiste, możliwe do wypełnienia z dala od innych ludzi. Zadania służą spełnieniu misji, bo właśnie tak można nazwać podróż szamańską z intencją odzyskania utraconej części siebie.
Aby skorzystać z warsztatu nie jest potrzebne jakiekolwiek doświadczenie w praktykach szamańskich czy posiadanie umiejętności praktyki szamanizmu.